เป็นในสิ่งที่เราเป็น

. . . . . . ท่านผู้อ่านทุกท่าน อาตมาภาพ เคยคุยต่อท่านทั้งหลาย ในเรื่องของ ความเป็น คือ "เราเป็นอะไรแล้ว ก็ต้องทำสิ่งเหล่านั้น ให้มันสมบูรณ์" วันนี้จะขอเพิ่มเติม โดยรวม ไม่เฉพาะเจาะจง เพื่อให้ระลึกถึง ถ้าเป็นอะไรแล้ว ไม่ทำตามดังนี้ เป็นอย่างนั้นไม่ดี ไม่ได้รับการสรรเสริญ
. . . . . . เป็นผู้นำไม่เสียสละ
. . . . . . เป็นพระไม่นิ่ง
. . . . . . เป็นหญิงไม่เหนียม
. . . . . . เป็นคนจนไม่เจียม
. . . . . . เป็นคนรวยไม่จุนเจือ..... ใช้ไม่ได้..

. . . . . . "เป็นผู้นำ" นับตั้งแต่ นำครอบครัว นำสังคม ในระดับหมู่บ้าน จนถึงจังหวัด หรือระดับประเทศชาติ ไม่เสียสละ ใช้ไม่ได้ ความเสียสละนั้น แม้แต่ชีวิต ก็ต้องยอมเสียสละ ไม่ใช่เป็นเพื่อเกียรติ ไม่ใช่เป็นเพราะโก้ แต่เป็นเพื่อ ตอบแทนบุญคุณ ให้แก่โลกนี้ ดังนั้น การเป็นผู้นำต้องเสียสละ ถ้าไม่เสียสละ ใช้ไม่ได้

. . . . . . "เป็นพระไม่นิ่ง" พระต้องนิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นิ่งในโลกธรรม ๘ ประการ . . . . . . "ได้ลาภ เสื่อมลาภ" ได้ลาภก็ต้องนิ่ง คำว่า "นิ่ง" คือ "อย่าดีใจ" "เสื่อม" ก็อย่าเสียใจ "มีได้ลาภ เสื่อมลาภ" . . . . . . "ได้ยศ เสื่อมยศ" ได้ยศแล้ว ก็อย่าไปกระโตกโฮกฮาก อย่าดีใจมากนัก กลิ่นมันออก "เสื่อมยศ" ก็อย่าไปเศร้าใจ เดี๋ยวจะกลายเป็น พ่อค้าขายอิจ คือเมื่อ " อิจฉา" เขาแล้วก็จะ ตามนินทาเขา นี่กลายเป็น "พ่อค้า ขายอิจ" คือขายความ "อิจฉา" เรื่อยไป . . . . . . "ได้รับสรรเสริญ กับ ถูกนินทา" ได้รับสรรเสริญ ก็อย่าหน้าบาน ถูกนินทา ก็อย่าหน้าเบี้ยว เฉยๆไว้ . . . . . . "ได้สุข ประสพทุกข์" ก็ต้องครองใจให้มันนิ่ง คนที่อยู่ใกล้ เรานั่นแหละ เป็นคนที่พิสูจน์เรา บางทีคน อื่นเขาไม่รู้หรอก ลูกศิษย์ลูกหานั่นแหละรู้ ลูกหมาลูกแมว มันยังรู้เลย ถ้าเราไม่นิ่ง ดีใจก็เลี้ยงมันเสียอิ่ม พอเราเสีย ใจเรื่องโลกธรรม เราก็ทอดทิ้งมันบ้าง เตะหมาด่าแมวบ้าง นี่เขาเรียก "ไม่นิ่ง" "สมณะไม่นิ่ง - ไม่น่านับถือ" . . . . . . "หญิงไม่เหนียม" หญิงไม่เหนียม - ใช้ไม่ได้ . . . . . . "แก่ห้าว สาวห่าม - ใช้ไม่ได้" แก่แล้วยังห้าวรักอยู่ ห้าวหาญไม่เป็นไร "ห้าวแบบมะพร้าว เป็นไก่แก่ แม่ปลาช่อน - ใช้ไม่ได้" แก่แล้วก็ต้อง "ละ" เรื่องกามารมณ์ เรื่องการแสดงตน ต้องเหนียม ฉะนั้น แก่ห้าว - ใช้ไม่ได้ . . . . . . "สาวห่าม - ใช้ไม่ได้" เปรี้ยวไป เผ็ดไป ขมไป เค็มไป ห่ามๆ อย่างนี้ บริโภคแล้ว คือคบหาสมาคมแล้ว มันเกินบริโภค เกินคบหา . . . . . . ดังนั้น "หญิงไม่เหนียม - ใช้ไม่ได้" หัดนั่งกัดเล็บบ้าง ถอนหญ้าบ้าง เขาพูดอะไร ก็หัดเฉยบ้าง ไม่ใช่ พูดคำตอบคำหนึ่ง พูดมาคำหนึ่ง ตอบสามคำ อย่างนี้เป็นผู้หญิงไม่ได้ . . . . . . "จนไม่เจียม" จนแล้วไม่เจียมตัว - ไม่ได้ เท้าเหยียบดิน แต่อยากจะกินดวงดาว เห่อเหิมทะเยอทะยาน อย่างนี้ไม่ถูก . . . . . . "รวยไม่จุนเจือ" ขี้เหนียว - ใช้ไม่ได้ รวยต้องจุนเจือ . . . . . . เพราะฉะนั้น ในลักษณะของ การเป็นดังกล่าว มาแล้วนี้ จะเป็นเครื่องสำรวจ พวกเราทุกคน "ให้เป็นอย่างเป็น และ เป็นตอนเป็น" ไม่เช่นนั้นแล้ว "ไม่เป็นตอนเป็น แล้ว ไปเหม็นตอนตาย" เสียหาย