วันที่สอง
เหมือนถูกเด็ด
ความรู้สึก
สมเด็จพระ-
เสด็จสู่
เป็นองค์เทพ
จากปวงชน
เสียงร่ำไห้
กราบพระศพ
สะอื้นไห้
สมเด็จพระ-
กว่าสิบเดือน
มองดูพระ-
มองยอดฉัตร
พระมิ่งขวัญ
สู่สิขร
วันถวาย
เมืองจะครั่น
พระเพลิงจันทน์
หยาดน้ำตา
มือทั้งสอง
กราบพระเจ้า-
ทูนถวาย
ขอทรงมี |
มกรา ฯ
ดวงใจ
วังเวง
เจ้าพี่นาง ฯ
ดุสิตสวรรค์
มหิทธา
จากแดนดิน
ระงม
ซบหน้า
ในทรวง
นราธิวาส-
ยังถวิล
เมรุมาศ
เสียดนภา
กัลยาณี
เมรุมาศ
เพลิงพระศพ
เสียงคร่ำครวญ
หอมพระคุณ
หลั่งบูชา
ต่างธูป เทียน
พี่นางเธอ ฯ
มวลกุศล
สุขนิรันดร์ |
สองพันห้าร้อยห้าสิบเอ็ด
ไปจากร่าง
ลอยเคว้งคว้าง
ลาร้างไกล
แดนหรรษา
บุญญาพิสัย
จากถิ่นไทย
ขรมแผ่นดิน
น้ำตาร่วง
ไม่สร่างสิ้น
ราชนครินทร์
และอาวรณ์
ปราสาทฟ้า
อุราสะท้อน
ศรีนคร
นิราศลา
สบโศกศัลย์
ไห้หวนหา
พระบุญญา
พระบารมี
จบเศียรเกล้า
เลอศักดิ์ศรี
ผลความดี
ชั้นฟ้าเทอญ. |