ธรรมะปฏิสันถาร / พระราชวิจิตรปฏิภาณ - 1/12/2549 ธรรมะปฏิสันถาร / พระราชวิจิตรปฏิภาณ ++ คำของพ่อ ส่วนที่2 คำของใคร ไม่เลิศล้ำ เท่าคำพ่อ ตรัสเพื่อก่อ ประโยชน์สุข ทุกสถาน พ่อทรงไว้ ซึ่งวิชา ปัญญาญาณ ทุกโองการ อมตะ วจนา ดีใจมากๆ ที่ได้ยินได้ฟังข่าวว่าจะมีการร้องเพลงของพ่อ คือเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กับทั้งมีการเชิญชวนด้วยคำว่า “คุณร้องเพลงของพ่อได้หรือยัง” อาตมาก็ตอบในใจว่า ร้องได้หลายเพลง แต่ส่วนใหญ่เป็นแบบ สุเทพ วงศ์กำแหง, ธานินทร์ อินทรเทพ, สวลี ผกาพันธุ์ ฯลฯ ถ้าเป็นแบบภาษาอังกฤษก็ถือตามที่โรงเรียนจิตรลดา ได้จัดทำไว้ชุดหนึ่ง ซึ่งดนตรีแบบแจ๊สและบลูสมบูรณ์แบบ แต่มิใช่ฟังเพื่อความบันเทิง แต่เพื่อการผ่อนคลายและปฏิบัติตาม จึงใคร่ขอให้ท่านผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องที่จะทำให้เพลงพระราชนิพนธ์ เจ แอนด์ บี ออกมาเป็น อาร์ แอนด์ บี คือ ร็อกและบลู ขอให้ตระหนักในสิ่ง 4 ประการ คือ 1. พระราชประสงค์ของพระราชนิพนธ์ 2. หลักสากลของดนตรี 3. หลักกวีวจนะ 4. สาระจากเพลงพระราชนิพนธ์ เพลงพระราชนิพนธ์เพลงเดียวกัน ภาษาอังกฤษก็เป็นอารมณ์สากลแบบฝรั่ง ถ้ากับคนไทยก็อาจจะไม่ค่อยซาบซึ้ง ภาษาไทยก็ให้อารมณ์และความรู้สึกแบบวิถีไทย ถ้าจะหาผู้มีความรู้ด้านอารมณ์ดนตรีช่วยอธิบาย “เพลงของพ่อ” ก็จะทำให้คนไทยรู้ความหมายมากขึ้น เพลงดนตรีนั้นเป็นของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ส่วน “เนื้อภาษาเพลง” ทั้งอังกฤษและไทยที่ทรงพระกรุณาโปรดฯ ให้ผู้เชี่ยวชาญแต่งนั้น ต้องเป็นไปตามพระราชประสงค์ และด้วยทรงจบการศึกษานิรุกติศาสตร์ คือ ศิลปภาษา ย่อมทรงควบคุมและให้โอกาสแก่ผู้อื่นแสดงความสามารถร่วมด้วย นี่คือ น้ำพระราชหฤทัยที่ประเสริฐยิ่ง เพลงพระราชนิพนธ์จึงถือได้ว่าเป็น “คำของพ่อ” “คำของพ่อ” คือกระแสพระราชดำรัส พระบรมราโชวาท นั้น มีคุณค่ามหาศาล ในวันพ่อ คือ วันเฉลิมพระชนมพรรษา วันที่ 5 ธันวาคม 2549 นี้ ใคร่ขอให้ประชาชนชาวไทยปฏิบัติตาม “คำของพ่อ” คือ “ปิดทองหลังพระ” อันปรากฏในพระบรมราโชวาท ในพระราชพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2506 ความตอนหนึ่งแห่งพระบรมราโชวาท ดังนี้ว่า “การปิดทองหลังพระนั้น เมื่อถึงคราวจำเป็นก็ต้องปิด ว่าที่จริงแล้ว คนโดยมากไม่ชอบปิดทองหลังพระกันนัก เพราะนึกว่าไม่มีใครเห็น แต่ถ้าทุกคนปิดทองแต่ข้างหน้า ไม่มีใครปิดทองหลังพระเลย พระจะเป็นพระที่งามบริบูรณ์มิได้เลย” เมื่อพวกเราซึ่งเป็นลูกของพ่อหลวงจะพึงปฏิบัติ ทุกคนต้องคิดถึงการทำงานในการอาชีพและส่วนรวม ทุกคนอยากทำงานแบบ “ปิดทองหน้าพระ” ไม่ค่อยมีใครทำงานแบบ “ปิดทองหลังพระ” จึงขอให้พวกเรารวมทั้งอาตมาด้วย มาทำงานให้ถูกต้องแบบ “ปิดทองหลังพระ” กันบ้าง  ทำดีอยากมีคนชม ต้องขื่นขมตรมอุรา เขาไม่ชมสมคณา กินน้ำตาทุกคืนวัน ทำดีอยากได้หน้า แทบเป็นบ้าเพราะหน้านั่น วิ่งทางนี้วิ่งทางนั้น หวังให้ท่านออกปากชม ทำดีอยากได้บุญ ใจไม่ขุ่นและขื่นขม ทำไปใจรื่นรมย์ เพราะผู้ผลกลกรรมดี “ปิดทองหน้าพระ” หมด ใช่ปรากฎรัศมี ทองทับจับราคี หน้าพระมีทองรุงรัง ปิดก่อนว่าเงาวับ เขาปิดทับดับความขลัง เราปิดทับดับเขามั่ง เอาแต่นั่งปิดทับกัน หลังพระว่างมากมาก ไยไม่อยากปิดกันนั่น คิดไปไม่สำคัญ เกรงพระท่านไม่เห็นทอง หลังพระจึงปละเปล่า ใครเห็นเข้าก็เศร้าหมอง หน้าพระขยะทอง ยามพิศมองไม่น่าดู ทำดีหวังเอาหน้า อนิจจาน่าอดสู สอพลอกันกรอกกรู เบียดเสียดทับกันยับไป ทำดีเอาแต่บุญ จิตละมุนสุขสดใส ปิดทองหลังพระไว้ พระอำไพผ่องโสภณ ทำดีคือทำดี อย่าเร่งรี่รีบรับผล พระท่านบันดาลดล สุขแก่คนที่ทำดี มาปิดทองหลังพระกัน เริ่มเร็วพลันแต่วันนี้ ถวายเป็นราชพลี แด่พ่อหลวงของปวงไทย

ที่มา: หนังสือพิมพ์สยามรัฐ