ประสาทพร แด่คุณคุณ ผู้หนุนวัด
สืบสมบัติ ประเทศชาติ ศาสนา
สละทรัพย์ บริจาค มากศรัทธา
ให้ชาตินี้ ชาติหน้า สถาพร
ส่วนที่แสบ แอบอิง ชิงประโยชน์
จะเกิดโทษ โหดร้าย ยากไถ่ถอน
บาปและเคราะห์ วิบัติ ตามตัดรอน
เป็นคนจน คนจร ร้อนรุ่มใจ
จึงขอเตือน เพื่อนมนุษย์ สุดที่รัก
อย่ายอกยัก เงินทอง ของวัดไหน
เงินที่อม สมบัติ ของวัดไป
ก็คือไฟ เผาผลาญ บ้านเรือนตน
อันชีวิต คนเรา ก็เท่านี้
อย่ามั่งมี เลยหนอ เพราะฉ้อฉล
อย่าใช้วัด เป็นเหยื่อ เพื่อต้มคน
ต้องผจญ เคราะห์โศก โรคร้ายแรง
อาจจะเกิด กับคน ที่ตนรัก
ผมนี้จัก นำเรื่องเก่า เล่าแถลง
ยกสมภาร ท่านนี้ มาชี้แจง
ให้เกิดแรง แห่งปัญญา อย่ากระทำ
อันสมภาร ท่านนี้ ที่เมืองเหนือ
ท่านเกิดเบื่อ ผ้าเหลือง อันเรืองล้ำ
สึกออกมา ไม่นาน พานระกำ
เอาทองคำ ไปขาย ได้เงินมา
ทองคำนั้น เมื่อครั้ง ยังเป็นพระ
บูรณะ เจดีย์ทอง ผุดผ่องฟ้า
สมภารเก็บ เก็บไว้ ไกลหูตา
ทองใหม่มา หุ้มพระธาตุ ผุดผาดงาม
สมภารเก็บ ทองคำเก่า เอาไปหลอม
โดยไม่ยอม ใครใคร ให้ไต่ถาม
สึกออกมา ขายทองกิน ทรัพย์สินทราม
ยิ่งพบความ ยากจน พ้นทวี
อยู่ต่อมา มีบุตร สุดอนาถ
รูปประหลาด ตัวเล็กเล็ก เหมือนเด็กผี
เพราะว่าไร้ ผิวหนัง หุ้มกายี
สิ้นชีวี ต่อหน้าพ่อ ทรมา
สมภารเห็น ลูกชาย ตายสยอง
แก่หวีดร้อง ให้โฮ โอ้ลูกจ๋า
พ่อลอกทอง หุ้มองค์ธาตุ เขาศรัทธา
ฉ้อเอามา ขายเกลี้ยง เลี้ยงชีวี
บาปที่ลอก ทองคำ ตามพันผูก
เกิดแก่ลูก เพราะพ่อ ก่อบัดสี
ลูกรับเคราะห์ เพราะว่าพ่อ ก่อกาลี
สมภารหนี หายหน้า เป็นบ้าไป..
