ธรรมะปฏิสันถาร / พระราชวิจิตรปฏิภาณ - 6/4/2550

ธรรมะปฏิสันถาร / พระราชวิจิตรปฏิภาณ
++ ดับร้อน

ร้อนหัวอก ร้อนหัวใจ ไหนจะเท่า
ปีนี้เร่า เร่าร้อน ไม่หย่อนหยุด
ร้อนอากาศ แดดเผา จนเข่าทรุด
เหงื่อปุดปุด หยดแปะแปะ แฉะทั้งตัว
แต่บางคน ร้อนวิชา แบบบ้าคลั่ง
ส่งเสียงดัง ว่ากูเก่ง ตะเบ็งทั่ว
ทฤษฎี ที่ถูกต้อง เป็นของตัว
คนอื่นมั่ว คนอื่นเหลว เลวระยำ
รัฐธรรมนูญ ต้องของข้า เข้าท่าหมด
จะใสสด ผลเลิศ ประเสริฐล้ำ
ฉบับเก่า นั้นหนอ ก่อเคราะห์กรรม
เปลี่ยนตามคำ ข้าแนะ แหละจึงดี
ถ้าใครค้าน พานโกรธ ว่าโฉดชั่ว
ด่าไปทั่ว ไอ้วัว-ควาย ไอ้บัดสี
ไอ้พวกมึง ไดโนเสาร์ เต่าพันปี
ส่วนกูนี้ ปราดเปรื่อง เรืองปัญญา
ด่ากันผ่าน สารมวลชน กล่นรูหู
ทุกวันผู้ ฉลาด ประกาศกล้า
จะล้างชั่ว ให้สิ้น ถิ่นพารา
คนอื่นอย่า อวดรู้ กว่ากูเลย
แล้วพวกร้อน วิชา ก็บ้าคลั่ง
พวกรู้นั่ง อุดอู้ อยู่เฉยเฉย
พวกรู้นั่ง อมสาก โอ้‚ปากเอย
พวกร้อนเย้ย ผยองหยิ่ง ดั่งสิงโต
บางพวกออก วิทยุ ทะลุลั่น
ด่าทุกวัน ว่าพวกเจ้า พวกเง่าโง่
ด่าคนอื่น อย่างกักขฬะ เฮละโล
ตนเองโก้ ตนเองกล้า วิชาชาญ
สารพัด สารพัน สรรมาด่า
ถึงเหี้ยห่า สอดสำเนียง เสียงประสาน
ทั้งผู้จัด ผู้โทร. โห่ประจาน
เว้นแต่มาร- ดา บิดา วงศามัน
พวกเร่าร้อน วิชา ด่าไปทั่ว
ถามว่าตัว ทำอะไร เป็นไหมนั่น
อวดว่ารู้ เลิศหล้า สารพัน
แท้คือมัน รับจ้างด่า มาเลี้ยงตน
อากาศร้อน ร้อนฉ่า เมษาฯ นี้
ร้อนทุกที่ ทุกแหล่ง ทุกแห่งหน
ร้อนพวกร้อน วิชา ก่นด่าคน
ดับร้อนบน ความเมตตา หยุดด่าเถอะ